Znacie to wrażenie, kiedy wąchacie flakon sprzed lat i zamykacie oczy i jesteście w tych latach? Dziś przeniosłam się w lata 90-te. I podobało mi się!
Ten cały entourage, który towarzyszył mi gdy poznałam je pierwszy raz..., wrócił do mnie.
Vanilla Fields - waniliowy killer z roku 1993.
Pamiętacie? Nosiłyście?
Wąchałam je często, nigdy wówczas ich nie kupiłam. Zbyt dosadne były, zbyt przytłaczające dla mnie ówczesnej. Dziś, kiedy od ich premiery minęły 24 lata, mam je znowu w rękach.
Otwieram wydanie Twojego Stylu, gdzie regularnie pojawiały się zapachowe reklamy, gdzie trzeba było odkleić zagięty nasączony perfumami margines strony. Ależ to pachniało! Tak pachniał luksus tamtej dekady.
I przenoszę się do pierwszego Rossmana w moim mieście, w którym na dziale perfumeryjnym często zaciągałam się waniliową obezwładniającą chmurą. Niewielki był wtedy wybór a prym wiodły właśnie zapachy Coty, pojawiały się też pierwsze celebryckie perfumy. Z wyższej półki raczej nic nie było wtedy w ofercie. Vanilla Fields cieszyły się obok Masumi bardzo dużą popularnością, pachniały nieziemsko i dziś pachną tak samo.
Miałam kiedyś melodię na wanilię, wiele takich zapachów testowałam, ale takiego drugiego nie znam. Bywały wanilie męczące, mdlące i puchate. Czasem pachniały apetycznie, bywało, że wanilia z flakonika pachniała sztucznie i chemicznie. Tu jest inaczej. To jest prawdziwa wanilia. Vanilla Fields to dla mnie słodka nieprzekombinowana wanilia na świerkowym podkładzie. Pachnie jak choinka samochowa w wydaniu Christmas Special.
Za te wrażenie muszą odpowiadać geranium i cedr, które są w wykazie nut, ja w każdym razie czuję intensywną woń świeżo ściętej choinki. Pięknie kojarzą mi się z czasem świątecznym.
Ten cały entourage, który towarzyszył mi gdy poznałam je pierwszy raz..., wrócił do mnie.
Vanilla Fields - waniliowy killer z roku 1993.
Pamiętacie? Nosiłyście?
Wąchałam je często, nigdy wówczas ich nie kupiłam. Zbyt dosadne były, zbyt przytłaczające dla mnie ówczesnej. Dziś, kiedy od ich premiery minęły 24 lata, mam je znowu w rękach.
Otwieram wydanie Twojego Stylu, gdzie regularnie pojawiały się zapachowe reklamy, gdzie trzeba było odkleić zagięty nasączony perfumami margines strony. Ależ to pachniało! Tak pachniał luksus tamtej dekady.
I przenoszę się do pierwszego Rossmana w moim mieście, w którym na dziale perfumeryjnym często zaciągałam się waniliową obezwładniającą chmurą. Niewielki był wtedy wybór a prym wiodły właśnie zapachy Coty, pojawiały się też pierwsze celebryckie perfumy. Z wyższej półki raczej nic nie było wtedy w ofercie. Vanilla Fields cieszyły się obok Masumi bardzo dużą popularnością, pachniały nieziemsko i dziś pachną tak samo.
Miałam kiedyś melodię na wanilię, wiele takich zapachów testowałam, ale takiego drugiego nie znam. Bywały wanilie męczące, mdlące i puchate. Czasem pachniały apetycznie, bywało, że wanilia z flakonika pachniała sztucznie i chemicznie. Tu jest inaczej. To jest prawdziwa wanilia. Vanilla Fields to dla mnie słodka nieprzekombinowana wanilia na świerkowym podkładzie. Pachnie jak choinka samochowa w wydaniu Christmas Special.
Za te wrażenie muszą odpowiadać geranium i cedr, które są w wykazie nut, ja w każdym razie czuję intensywną woń świeżo ściętej choinki. Pięknie kojarzą mi się z czasem świątecznym.
Vanilla Fields odeszły w zapomnienie, nie pamiętam nawet kiedy i jak znikły z półek drogerii.
Może nie kojarzyły się dobrze, może już nie cieszyły się zainteresowaniem?
Vanilla Fields dostępne były jako woda kolońska i woda toaletowa, oferowane były również dezodoranty oraz zestawy upominkowe z linią kąpielową.
Rok powstania: 1993
Nuty zapachowe:
nuty głowy: bergamotka, kokos i brzoskwinia;
nuty serca: jaśmin, geranium i konwalia;
nuty bazy: ambra, cedr virginia, paczula, drzewo sandałowe, piżmo, fasolka tonka i wanilia.
